Veoma smo ponosni što je Gospodin István Virag, član našeg kluba Srbija FOTO, FIAP-a, FKVK „Rada Krstić” u Somboru, Foto-saveza Srbije, i FK “Moholy” u Baji (Mađarska) ostvario veliki uspeh u oblasti umetničke fotografije.
Autor pred fotografijom Look03István Virag i Jozef J. Fekete redovni član Akademije umetnosti Mađarske pred fotografijom Trippers02
Oktobra prošle godine primljen je u Svetski savez foto-umetnika mađarske nacionalnosti (World Association of Hungarian Photographers), koji okuplja istaknute fotografe iz čitavog sveta.
István Virag u društvu sa predsednikom WAFP dr. Patruš Šandorom
Prijem u ovu asocijaciju obavlja se na osnovu preporuke ili poziva, uz podnošenje portfolija i na osnovu ocene nadležnog organa WAHP.
U razgovoru s publikom
U Đeru (Győr) u Mađarskoj je 20. januara 2015. priređena promotivna izložba novoprimljenih članova. István Virag je predstavljen fotografijama „Pogled 03/Look 03” i „Izletnici 02/Trippers 02”.
Petar Sabol “Sharpeye”, rođen je 1981. godine. Fotografijom se bavi od 2007.godine. Posebno ga zanima fotografija prirode i divljine.
Specijalizirao se za područje makro fotografije koje mu je najdraži oblik umjetničkog izražavanja.
Član je fotokluba Čakovec iz Hrvatske i fotokluba Danube iz Srbije. Sudjelovao je na nekoliko skupnih izložbi unutar klubova.
Početkom 2012. počeo je redovitim slanjem svojih radova na FIAP ( Federation internationale del’ Art Photographique) i PSA (Photographic Society of America) izložbe i do danas ostvario golem uspjeh.
Počasno zvanje AFIAP (Artiste FIAP) dobio je 2013.godine, a 2014. godine dobija počasno zvanje EFIAP (Excellence FIAP). Dosad je sudjelovao na ukupno 176 FIAP salona, radovi su mu prihvaćeni više od 1500 puta te je osvojio ukupno 137 nagrada, od čega je 71 pohvala i 66 medalja u 29 zemalja svijeta. Na PSA izložbama sudjelovao je 27 puta i osvojio dodatnih 23 pohvale i 27 medalja.
Dobitnik je i FIAP zlatne medalje u UAE na 7th Emirates Photography Competition 2012/116 kao pobjednik u makro kategoriji s fotografijom “Natural abstract”, a koja je i trajno pohranjena u Nacionalnoj biblioteci u Parizu.
Between the lines / Omedjeni linijama – je serija fotografija na kojima preovlađuju geometrijske forme, pre svega linije, ali su u kadru uvek prisutni i ljudi, do kojih linije vode ili ih ogradjuju.
Fotografije su snimane u urbanim prostorima, u kojima okruženje reflektuje otuđenost koja u tim sredinama vlada, pa nije slučajno to što su na njima ljudi sami ili nesvesni drugih.
Geometrijski oblici, površine i teksture na fotografijama deo su okruženja i našeg životnog prostora, ali simbolišu i ograničenja koja nameće svakodnevni život, a njihovo ritmično ponavljanje oponaša jednoličnu svakodnevnicu i ubrzani ritam savremenog života, sve ono čime je čovek ovom vremenu pritisnut i stešnjen.
Ipak, često su linije i oblici kojima je čovek „omeđen“ samo igra svetla i senke i stvaraju privid granica zbog kojih se osećamo usamljeno i otuđeno od sebe i drugih, pa se sa ovih fotografija može čitati i mogućnost izlaza, kroz životni optimizam i hrabrost neophodnu da bi se prekoračila „crta“.
Martin Chambi (1891-1973) je bio Peruanski fotograf rođen u Coaza, na severu Titikaka u Peruu. Smatra se jednim od najvećih umetnika američke fotografije.
Priznat je po svojim fotografijama koje ga čine svedokom dubokih društvenih potresa u Peruu tog vremena. On verno oslikava istorijsko i etničko poreklo, prikazuje agrarno i urbanuo društvo u peruanskim Andima.
U ranoj mladosti napušta rodni Puno i počinje avanturu koja ga transformiše u profesionalnog fotografa.
Priča o Martinu Chambi počela je u rudniku, na visinama Carabaia, kada je video prvi put fotoaparat. Interesovanje za učenje o rukovanju “čarobnom kutijom koja zamrzava vreme“, dovela ga je da radi u studiju “Mak T. Arekuipa Fotograf Vargas“.
Kada je naučio tehniku razvijanja i osnove fotografske kompozicije i rada u studiju, on osniva svoju fotografsku firmu u Kusku. Martin Chambi stiže u Kusko, drevnu prestonicu Inka, najbogatiji i najlepši pre Kolumbovski grad, koji doživljava demografski oporavak nakon dramatičnog opadanja broja stanovnika.
Chambi je medjunarodno priznat, ostavljajući nam lični uticaj i pečat možda najviše od svih peruanskih, pa i latinoameričkih fotografa.
Martin Chambi-ove fotografije razotkrivaju društvenu složenost Anda. One nam svedoče direktno iz srca brdskog feudalizma, zemlje veleposednika, sa svojim slugama i konkubinama, kolonijalnim povorkama, ali i skrušenim, pijanim i slabim pojedincima. Chambi-jeve fotografije prikazuju sve: svadbe, proslave, prve komune; pijanstvo i siromaštvo, javne događaje.
Zato, Chambi postaje simbolično fotograf njegove rase, transformiše predstavu čoveka sa Anda, njegovu milenijumsku melanholiju, večno zanemarivanje, pretvarajući njegov suštinski Peruanski, ljudski, “Vallejo – bol” u istinski i univerzalni.
Chambi kaže: “Čitao sam da misle da u Čileu starosedeoci južnoameričkih naroda nemaju kulturu, da nisu civilizovani, da su intelektualno i umetnički inferiorniji u odnosu na evropski beli narod. Umetnička dela su grafička svedočanstva koja govore više od reči. Zastupam moju rasu i moji ljudi će govoriti kroz moje fotografije“. – Martin Chambi , 1936
Ima mnogo da se nauči od Martina Chambija. On je definitivno neko na koga se treba ugledati ukoliko želite ili se već bavite fotografijom.
Jedan od retkih koji zna kako da ispriča celovitu priču u samo jednoj fotografiji.
Modni fotograf Mario Testino je rođen u Limi, Peru, u Južnoj Americi, 1954. godine. Odrastao je u mešovitoj špansko – italijansko – irskoj porodici.
Studira ekonomiju prvo na Univerzitetu u Pacifiku u Limi, a kasnije studira pravo na Katoličkom univerzitetu u Limi. Nakon toga odlazi na Univerzitet u San Dijegu da studira međunarodne odnose.
1976. godine, seli se u London gde nastavlja karijeru kao fotograf. U početku radi kao konobar da bi finansirao bavljenje fotografijom.
U jednom od restorana gde je radio, sreće jednog od urednika britanskog Vogue-a i on ga poziva da donese uzorke njegovog fotografskog rada u redakciju časopisa. Testino ubrzo počinje da radi kao slobodni fotograf za britanski Vogue.
Počinje profesionalnu karijeru radeći na evropskim izdanjima Vogue-a i u Sjedinjenim Američkim Državama za Vaniti Fair a kasnije i za američki Vogue.
Godine 1995, Testino da fotografiše Gucci kampanju. Testino voli glamur i senzualnost moćne Gucci odeće i Gucci pravi pravu estetsku oluju u svetu mode. Veoma je tražen nakon toga i biva angažovan da snima kampanje super – brendova kao što su Donna Karan i Versace.
On stavlja svoje modele u velike grupe koje prenose vitalnost i energiju, obično ih postavlja u pozadinu događaja ili svakodnevnu životnu situaciju. On je danas jedan od najvećih svetskih modnih fotografa najvećih modnih časopisa. Fotografisao ličnosti kao što su Kira Najtli, Madona, Kim Basinger, Elizabeth Hurlei, Gvinet Paltrou, Janet Jackson, Cameron Diaz, Meg Rajan, Džulija Roberts i Catherine Zeta Jones. Ono što ga je definitivno uzdiglo i donelo mu svetsku slavu su njegovi portreti princeze Dajane za Vaniti Fair.
U martu 2005, dobija plaketu na Rodeo Drive Valk, za doprinos modi i šou biznisu. Testino tada kaže:”Šik nije ništa drugo nego potpuno ništa.” On otkriva buduće modele i pokreće njuhove karijere, kao što su Georgina Grenville, Gisele Bundchen, Lisa Vinkler, Carolin Murphi i Jackuetta Viler.
Mario Testino je objavio svoju prvu knjigu fotografija i kolekciju pod nazivom “Any Objections”, 1999. godine. 2003. godine objavljuje radove pod nazivom “Portraits” koji prati njegovu izložbu u National Portrait Gallery.
2005. godine, otvara izložbu fotografija princeze Dajane, “Diana: Princess of Wales” u Kensington palati.
Lu Guang je rođen 1961. godine, u provinciji Zhejiang, u Kini.
Od kada je 1980. godine prvi put držao kameru u ruci, rodila se ljubav prema fotografiji, u vreme kada je bio radnik fabrike u svom rodnom gradu u oblasti Longkang.
Između 1993. i 1995. godine, on uzima časove na Likovnoj akademiji Univerziteta Tsinghua (ranije Centralne akademije lepih umetnosti i zanata) u Pekingu.
Kao slobodni fotograf od 1993., Lu Guang je razvio velike dokumentarne projekte u Kini, sve na sopstvenu inicijativu, sa fokusom na neke od najznačajnijih socijalnih, zdravstvenih i ekoloških pitanja sa kojima se danas suočava njegova zemlja.
Njegov fotografski rad uključuje priče o kopačima zlata, lokalnim rudarima, epidemijama SARS-a, zavisnicima od droge duž kinesko – burmanske granice, sela AIDS-a u provinciji Henan, uticaju pruge Cinhaj- Tibet, industrijskom zagađenju i medicinskim efektima oboljenja šistozomijaza.
Njegov rad o selima AIDS-a osvojio je prvu nagradu u kategoriji savremenih pitanja u World Press Photo konkursu 2004. godine. Foto priču o zavisnicima od droge u južnom Junan-u je izlagao na Visa pour l’ Image iste godine.
Godine 2005. postao je prvi fotograf iz Kine koji će biti pozvan od strane Stejt departmenta kao gostujući naučnik.
2008. godine Lu Guang osvaja nagradu “Henri Nannan” za fotografiju u Nemačkoj.
2009. godine je bio je dobitnik Eugene Smith Memorial fonda, a 2010. osvojio je prestižnu nagradu National Geographic Photography Grant.
Pogledajte jedan mali deo njegovog fotografskog umeća!
